رابطهٔ عاطفی و عشق درمانجو و روان شناس آری یا نه؟

ممکن است درمانجو به دلیل بروز برخی از اختلالات روان شناختی تمایلات جنسی خویش را از دست داده باشد. کاهش میل جنسی یکی از سمپتوم های مهم برای برخی از اختلالات روانی است. هنگامی که درمانجو بهبود می یابد شدت این سمپتوم کاهش پیدا می کند. برگشت یا تقویت میل جنسی می تواند نسبت به روان شناس باشد. اگر درمانجو احساس کند که درمانگرش فردی جذاب یا دلرباست و ویژگی های ایده آل وی را دارد، ممکن است نسبت به وی برانگیختگی جنسی را تجربه نماید؛ و درمانجو برای رسیدن به این هدف باید بتواند به درمانگرش نزدیک تر شود که این کار اشتباه است.

۶. قدردانی، لطف یا جبران

چرا روانشناس و درمانجو نمی توانند با هم دوست شوند؟ چرا درمانگر و بیمار نمی توانند وارد رابطه عاطفی شوند؟ من به مدت یک سال هر هفته ۴۵ دقیقه روبروی تو نشستم و حرف هایی را به تو زدم که به هیچ کدام از نزدیک ترین دوستانم هم نگفتم؛ تو محرم اسرار منی. من بیش از هر کسی با تو وقت گذراندم و تنها در کنار تو احساس امنیت کردم. اگر بدانم که تو من را دوست داری و با من وقت بگذارنی اثربخشی درمان بیش تر می شود. قوانین را انسان ها نوشته اند چه اهمیتی دارد که پروتکل درمانی اجازه دوستی روان شناس و درمانجو را نمی دهد؟ رابطهٔ ما یک راز بین من و تو می ماند و قسم می خورم کسی هرگز چیزی در این باره نخواهد شنید تو برای من بسیار مهمی. این جمله هایی است که روان شناسان در سراسر جهان از برخی درمانجویانشان می شنوند و هنگامی این جمله ها بیان می شود که روان شناس از دوستی، عشق و صمیمیت خارج از درمان که خواستهٔ درمانجوست خودداری کند. به راستی چرا روان شناس و درمانجو نمی توانند با هم دوست شوند؟ در این نوشته شما را با دلایل منع رابطه عاطفی درمانگر و روان شناس آشنا خواهم کرد.

چرا درمانجویان به روان شناس علاقه مند می شوند؟

۱. بهبود شرایط روحی و روانی