انتشار: شهریور 11، 1401
بروزرسانی: 26 آذر 1404

معرفی و دانلود کتاب خرده نمایشنامه ها | دیوید شلان | انتشارات آواژ

خانم پیمپل: (رو به اتاق خواب ها) جک! سامی مرده! (هیچ جوابی نمی شنود) خیلی بامزه مثل چوب شده! (هنوز جوابی نمی شنود) برات مهم نیست چاقالو! (رو به آشپزخانه) مادربزرگ! سامی مرده! به نظرت باید چیکارش کنم؟ (صدای کشیدنِ سیفون) (زیر لب غرغرکنان) سامی کوچولوی بیچاره! همش تقصیر این هوای گرمه. همه شون رو می کشه.

فهرست مطالب کتاب

دیوید شلان (David Shellan) در سال 1931 متولد شده است. او در ارتش خدمت می کرد و تمام عمر خود را ساکن اطراف لندن بود. شلان از سال 1955 شروع به نوشتن کرد و تقریبا سی نمایشنامه نوشت که حدود نیمی از آنها تک پرسوناژ هستند و بعضی از آنها جوایزی از جشنواره های مختلف دریافت کردند.

نسل رو به رشد نمایشی درباره ی وارونه شدن کلیشه های قدیمی است که در گذر زمان رنگ می بازند. آن جلیکو (Ann Jellicoe) در این اثر مادری را به تصویر می کشد که بر خلاف انتظار نه فرشته ای مهربان، بلکه کابوسی وحشتناک است. او از قدرت خود برای نابودی اطرافیانش استفاده و مانند سیلی مرگ آور آن ها را درون نفرت وجودش فرو می برد.

دیوید پری (David Perry) در سال 1928 متولد شد. در دانشگاه لندن او بورسیه دولتی دانشگاه فرانسه را گرفت و بعد به مدت هشت سال با گروه های مختلف به عنوان بازیگر همکاری کرد. مثل روز اول، نسخه ی کوتاه شده ی وِرژن تلویزیونی «چرت و پرت» است.

معرفی
آرمان شهر
نسل رو به رشد
مثل روز اول
یک صلح جداگانه

منبع: https://www.ketabrah.ir/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AE%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7/book/68549

مجموعه ای از چهار نمایشنامه ی مدرن انگلستان که هر کدام به گوشه ای از مشکلات شهروندان قرن بیستم می پردازد. «آرمان شهر»، «نسل رو به رشد»، «مثل روز اول» و «یک صلح جداگانه» چهار بخش کتاب خرده نمایش نامه ها (Playbill Two) هستند که توسط دیوید شلان، آن جلیکو، دیوید پری و تام استوپارد تالیف شده اند.

تام استوپارد (Tom Stoppard) در سال 1937 در چک اسلواکی به دنیا آمد و در سنگاپور و هندوستان بزرگ شد. او در سال 1946 به انگلستان آمد و کار خود را به عنوان نویسنده و ژورنالیست در بریستول شروع کرد و در سال 1960 نویسنده ای مستقل شد. در طول فعالیت خود چهار نمایشنامه ی رادیویی و سه نمایشنامه ی تلویزیونی نوشت. او تاکنون برنده ی جوایز متعددی همچون جایزه ی تونی و اسکار شده است.

در بخشی از کتاب خرده نمایشنامه ها می خوانیم

کتاب خرده نمایشنامه ها از چهار نمایش نوشته ی دیوید شلان، آن جلیکو، دیوید پری و تام استوپارد تشکیل شده است. مدرنیته، شکسته شدن کلیشه ها، جنون و بیماری به ترتیب موضوعات محوری آثار این نویسندگان هستند.

درباره ی کتاب خرده نمایشنامه ها

در بخش سوم کتاب خرده نمایش نامه ها به مثل روز اول می رسیم، اثری در ژانر کمدی سیاه که طنز دهشت بار آن شما را در میانه ی خنده و ترس معلق می سازد. شخصیت های اصلی نمایش دیوید پری (David Perry) خانواده ی نامتعارف پیمپل ها هستند. پدربزرگ نود و هفت ساله ی آن ها به گذراندن وقت با اجساد علاقه دارد، مادربزرگ مواد مورد نیاز او را فراهم می کند، پسر آن ها روزش را به رویاپردازی می گذراند و نوه شان همواره در حال گریه است. تنها عضو معمولی پیمپل ها، عروس آن هاست که سعی دارد یک زندگی طبیعی برای دخترش فراهم کند اما در این راه مرتکب اشتباهی وحشتناک می شود.

آن جلیکو (Ann Jellicoe) در سال 1927 متولد شد و در کنار نویسندگی به بازیگری و کارگردانی در تئاتر هم می پرداخت. او در سال 1956 با نمایشنامه «ورزش مادر دیوانه ام» در رقابت «دیده بان» برنده جایزه نفر سوم شد. دیگر نمایشنامه بلند او «مهارت» در سال 1961 تهیه شد و سپس جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد.

معرفی کتاب خرده نمایشنامه ها

صحنه: اتاقِ نشیمنِ خانه ی زیرزمینیِ پیمپل ها، نزدیکِ ایستگاهِ راه آهنِ زیرزمینیِ پارسونز گرین. دو پنجره ی کوچک رو به پله های اضطراریِ آهنی در خیابان، فقط تا حدی که خیابان مشخص باشد. در آن طرفِ خیابان خطِ راه آهن وجود دارد که ایستگاهِ پارسونز گرین را به پلِ پاتنی وصل می کند. در اتاقِ نشیمن دو در وجود دارد که یکی درِ آشپزخانه و دیگری درِ اتاق خواب هاست. تنها درِ ورودیِ ساختمان پایینِ پله های آهنی است که از حیاطی کوچک به آشپزخانه راه دارد. توی آشپزخانه دو درِ دیگر وجود دارد که یکی درِ حمام است و دیگری درِ اضطراری ست که از طریقِ پله های سنگی به سمتِ اتاقِ کارِ پدربزرگ می رود، و در حقیقت انباری به حساب می آید.

این اثر را به تمامی علاقه مندان ادبیات نمایشی به خصوص نمایشنامه های انگلیسی پیشنهاد می کنیم.

با نویسندگان کتاب خرده نمایشنامه ها بیشتر آشنا شویم

دیوارِ اتاقِ نشیمن با جعبه های شیشه ای که شاملِ حیواناتِ مختلفِ خشک شده است، پوشیده شده. بیشترِ حیوانات اهلی اند. میز برای نوشیدنِ چای آماده شده است. خانمِ پیمپل را کنارِ میز می بینیم که سعی می کند با کمکِ قاشق چای خوری ماهیِ مرده را از درونِ تُنگ بیرون بیاورد. بعد از آنکه فهمید با قاشق نمی تواند سامی را بیرون بیاورد، با سرعت به سمتِ میز می رود و انبرِ قندگیر را از روی میز برمی دارد و با آن سامی را از تنگ بیرون می آورد و روی کوسنِ کاناپه می اندازد. او انبر را بی آنکه تمیز کند داخلِ قندان می اندازد و سامی را نزدیکِ گوشش می گیرد تا ضربانِ قلبش را بشنود. هیچ صدایی نمی شود، او را با خشونت تکان می دهد، اما واکنشی وجود ندارد. سامی کاملا مرده است.

نمایشنامه ی صلح جداگانه آخرین بخش کتاب و نوشته ی تام استوپارد (Tom Stoppard) است. در این روایت مردی به نام جان براون با کیفی پر پول وارد آسایشگاه سالمندان می شود. او ادعا می کند که دچار هیچ مشکل خاصی نیست، اما رفتارش عوامل آن جا را مشکوک می کند چون همه ی نشانه ها از وجود رازی بزرگ خبر می دهند. دکتر بعد از مدتی خودداری تصمیم می گیرد معمای آقای براون را کشف کند، غافل از اینکه کنجکاویش واقعیتی غمبار را آشکار می سازد.

کتاب خرده نمایشنامه ها مناسب چه کسانی است؟

نویسندگان این کتاب که در سال 1970 منتشر شد، هر کدام گوشه ای از مسائل زمانه ی کشورشان را مد نظر قرار داده اند: آرمان شهر نمایشی درباره ی اخلاق است و دو شخصیت هامبر و ددبیت را شامل می شود. آن ها به نوعی یادآور نمایشنامه ی «در انتظار گودو» از ساموئل بکت هستند. افرادی که در دنیای خیالی خود زندگی می کنند و با گفتگویی که در مرز پوچی و فلسفه جابه جا می شود عقاید خود درباره ی شهر ایده آل را به بحث می گذارند. نویسندگی این اثر را دیوید شلان (David Shellan) به عهده داشته است.