سیامک گلشیری یکی از نویسندگان برجسته ی نسل حاضر است؛ داستان نویسی پرکار که در آثار گوناگون خویش به روایت دردها و خوشی ها، بیم ها و امیدها، و زشتی ها و زیبایی های مردمِ خویش نشسته است. گلشیری در زمره ی نویسندگان رئالیست قرار می گیرد. به این معنی که اولاً، بن مایه های آثار خویش را از واقعیات جاری در جامعه می گیرد، و دوماً، در پرداخت و بازنمایی این بن مایه ها، تا حد ممکن پایبند و وفادار به واقعیت باقی می ماند. با این حال، در برخی از بهترین آثار او، از جمله بسیاری از قصه های حاضر در مجموعه ی رژ قرمز، متوجه شاعرانگی ای خاص در زبان و نگاه او می گردیم. این شاعرانگی همانا نقطه ی اتصال او به نویسندگان مدرنیست در سنت ادبی اروپاست.

از میان آثار سیامک گلشیری می توان به عناوین پیش رو اشاره داشت: «مجموعه خون آشام»، «رُژ قرمز»، «میدان ونک، یازده و پنج دقیقه»، «مهمانی تلخ»، «شب طولانی»، «خفاش شب»، «آخرین رؤیای فروغ»، «چهره ی پنهان عشق»، «نفرین شدگان».

جوایز و افتخارات سیامک گلشیری

چند لحظه ی بعد مرد در را باز کرد و بیرون رفت. وقتی صدای قدم هایش را توی پلکان شنیدم، هنوز همان طور چشم هایم بسته بود. به پهلو چسبیده بودم به کاناپه و داشتم فکر می کردم، چه طور ممکن است. چه طور توانسته بود، بعد از آن ضربه های سختی که به سرش خورده بود، جان سالم به درببرد؟