هنوز هیچ کس به دادشان نرسیده بود. فکر کردم سریع زنگ بزنم به پلیس و اورژانس. اما با دیدن در نیمه باز اتاق فتانه، در نزده رفتم تو. کنار پنجره ایستاده بود و پرده را پیچیده بود دور خودش و داشت تصادف را تماشا می کرد. متوجه ورودم شد، اما سر نچرخاند. گفت -با صدایی فروخورده-: «دیدی چی شد؟» مسخره ترین جمله ای بود که می توانست در آن لحظات بگوید. گفتم: «اتفاقاً آمدم ببینم اگر خوابی بیدارت کنم و شاهکارت را تماشا کنی.»