معرفی و دانلود کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها | توماس ناوارو | نوین کتاب گویا

معرفی کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها

کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها نوشته ی توماس ناوارو، جستاری تازه در باب رنج است. نویسنده در این اثر همدلانه، سبکی از زندگی را به مخاطبان معرفی کرده که در آن عیب ها، آسیب ها و کاستی ها، بد تلقی نمی شوند و بخش ارزشمندی از هویت صاحبشان به شمار می روند.

درباره ی کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها

زندگی در دنیای امروز به «سرعت» گره خورده. ما عادت داریم هرچیزی را سریع به دست بیاوریم، سریع از دست چیزهای آسیب دیده خلاص شویم و سریع هم برایشان جایگزین پیدا کنیم. این خصلت نامبارک زندگی ما را به قیمت از دست دادن داشته های ارزشمند بسیاری، راحت تر کرده! ما بخشی از هویتمان، محیط زیست، آرامش، خاطراتمان و هزار چیز دیگر را با هر بار دور انداختن یک وسیله ی معیوب از دست می دهیم. اما تکلیف چه می شود اگر آن وسیله ی معیوب، خودمان، روحمان، و وجودمان باشد؟!

توماس ناوارو (Tomás Navarro) در کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها (Kintsugi: The Japanese Art of Embracing the Imperfect and Loving Your Flaws) از یک سنت قدیمی ژاپنی حرف می زند که مشابهش را در ایران هم داشته ایم؛ «بند زدن» همان کاری است که ایرانی ها و ژاپنی ها در مواجهه با ظروف شکسته شان انجام می دهند. در زمان های قدیم که مردم حوصله ی بیشتری داشتند و درگیر سرعت طاقت فرسای زندگی امروزی نشده بودند، راه های دیگری را برای جبران آسیب های مختلف پیدا می کردند. وقتی ظرفی می شکست، آن ها به جای دور انداختن تکه های بی مصرف و خرید یک ظرف تازه، وقت می گذاشتند و تکه ها را با چسب به هم می چسباندند. اینطور می شد که ظرف شکسته عمری دوباره پیدا می کردند و می توانستند فارغ از تجربه ی شکستن، به زندگی ادامه دهد! ژاپنی ها این سنت را یک قدم فراتر نیز برده و از طلا برای چسباندن تکه ها استفاده کرده اند تا با برجسته کردن رگه های حاصل از شکسته شدن، پیامی را به بیننده منتقل کنند؛ هر شکستگی، چنان عزیز و ارزشمند است، که باید یاد و خاطره اش با رنگی از طلا در ذهن دیگران ماندگار شود.

توماس ناوارو در کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها، به شما پیشنهاد می کند تا خودتان را مثل یک ظرف چینی ببینید. چندبار در زندگی شکسته اید؟ جای ترک کدام خاطرات روی تن حافظه تان باقی مانده است؟ از بابت کدام خطوخش بر جانتان احساس ضعف می کنید؟ آیا پیش آمده که این ظرف پرخط وخش را دوست نداشته باشید و دلتان بخواهد آن را با یک ظرف سالم عوض کنید؟!

اگر شما هم چنین حسی را تجربه کرد ه اید، یک خبر خوب و یک خبر بد برایتان داریم. خبر بد این است: در دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم، هیچ ظرف سالمی وجود ندارد. زندگی با همه ی بی عدالتی اش، سهم هرکس از رنج و سختی را جدا می کند و به موقع بر سر راهش می گذارد تا بی خط وخش از این دنیا نرود. خبر خوب اینکه این خطوط و شکستگی ها، بخشی از تزئین این ظرف چینی هستند. هرکس با ضعف ها و عیب هایش، شخصیت و تمایز پیدا می کند. این خطوط سطحی و عمیق هر یک داستانی در دل خود دارند که نشان می دهند چه مسیری را پیموده ایم و چطور شده که به اینجا رسیده ایم، و طبق نظر توماس ناوارو تک تکشان چنان ارزشمندند که باید آن ها را با طلا بپوشانیم.

اگر همچنان از دیدن این خط وخطوط طفره می روید، کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها به شما یاد می دهد که چطور آن ها را مثل دارایی های گران قیمت دوست داشته باشید. فقط در این صورت است که متوجه می شوید این ظرف چینی، با تمام عیوب و آسیب هایی که دیده، تا چه حد مهم و دوست داشتنی است.

کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها کاری از نشر صوتی نوین کتاب گویا و انتشارات آموخته است. این اثر را با ترجمه ی فاطمه علی پور تنگسیری و گویندگی حمید محمدی می شنوید.

نکوداشت های کتاب کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها

• ناوارو با سبکی پرجنب وجوش و تشبیهات خلاقانه، راه را برای سوالات بسیاری که ساختار هر بخش را تشکیل می دهند هموار می کند. (پابلیشرز ویکلی)
• کینتسوگی به خوانندگان این شانس را می دهد تا اصولی را در زندگی روزمره ی خود بگنجانند که بسیاری از چالش ها را ساده می کنند. (لایبرری ژورنال)

کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به دنبال بالا بردن عزت نفستان هستید و می خواهید خودتان را همان طور که هستید بپذیرید و دوست داشته باشید، شنیدن این کتاب را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب صوتی کینتسوگی: هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست داشتن آن ها می شنویم

سوکی نمی خواست گریه کند. نمی توانست برای یک ظرف سفالی گریه کند. در نهایت فقط تکه ای گل رس بود. ولی نه، تکه ای گل رس به دردنخور نبود. خیلی بیشتر از این حرف ها بود. ولی چه کسی این را درک می کرد؟ چه کسی گریه اش را برای یک تکه گل رس درک می کرد؟

همه ی ناملایمات یکسان نیستند. تا اینجا برایمان روشن شد که رنج احساسی از ناملایمات می آید. ولی برای من و شما ناملایمات چیست؟ با دوستی گفت وگو می کردم و توضیح می دادم که مدرسه ی دخترم را عوض کرده ام و او پاسخ داد: «خیلی سخته! یادمه وقتی از راهنمایی رفتم دبیرستان دچار حمله ی عصبی شدم.» این زن هرگز مدرسه اش را عوض نکرده بود و یاد نگرفته بود با تغییر سازگار شود.